Pierwsze objawy periimplantitis bywają subtelne, ale warto je rozpoznać. Najczęściej należą do nich krwawienie, obrzęk i tkliwość wokół implantu, czasem nieprzyjemny smak lub wysięk.We wczesnej fazie pojawia się zaczerwienienie i obrzęk dziąsła przy implancie. Podczas szczotkowania lub sondowania może wystąpić krwawienie. Zdarza się ból przy nagryzaniu, nieświeży oddech lub posmak metalu. Niekiedy widać odsłonięte gwinty. Ból nie zawsze jest silny, więc łatwo przegapić problem. Z czasem może dojść do recesji dziąsła i utraty podparcia kostnego.

Czym różni się zapalenie dziąseł od periimplantitis?

Zapalenie dziąseł dotyczy naturalnych zębów i nie powoduje utraty kości, a periimplantitis obejmuje tkanki wokół implantu i wiąże się z zanikiem kości.

Zapalenie dziąseł to odwracalne zapalenie tkanek miękkich przy zębach. Periimplantitis dotyczy tkanek wokół implantu i obejmuje także kość. Warto odróżnić jeszcze mucositis, czyli zapalenie błony śluzowej wokół implantu bez utraty kości. To stadium często udaje się cofnąć. W periimplantitis ubytek kości jest kluczowym kryterium. Dlatego porównuje się aktualne zdjęcia RTG z obrazem wyjściowym po osadzeniu pracy protetycznej.

Jakie dolegliwości jamy ustnej powinny zaniepokoić?

Niepokoi uporczywe krwawienie, wysięk ropny, ból przy nagryzaniu oraz odsłonięte gwinty implantu.

  • krwawienie z dziąsła przy implancie podczas szczotkowania lub nitkowania
  • obrzęk, zaczerwienienie, tkliwość uciskowa
  • wysięk ropny lub nieprzyjemny smak przy ucisku
  • ból przy nagryzaniu lub uczucie „wyższego” zgryzu
  • odsłonięte gwinty lub cofnięte dziąsło
  • nieświeży oddech, który utrzymuje się mimo higieny
  • Ruchomość nadbudowy protetycznej lub ruchomość implantu; ruchomość nadbudowy częściej wynika z poluzowania łącznika lub śruby, natomiast ruchomość implantu sugeruje utratę integracji i wymaga natychmiastowej oceny klinicznej.

Kiedy umówić się do stomatologa przy niepokojących objawach?

Najlepiej jak najszybciej, a przy wysięku, bólu lub ruchomości pilnie.

Nie warto czekać, aż objawy miną same. Szybka wizyta pozwala ograniczyć stan zapalny i ochronić kość. Pilnej oceny wymagają wysięk ropny, narastający ból, gorączka, ruchomość, nagłe pogorszenie estetyki lub odsłonięte gwinty. Osoby z przebytą chorobą przyzębia, cukrzycą lub palące papierosy powinny działać szczególnie szybko.

Jakie badania potwierdzają zapalenie okołowszczepowe?

Rozpoznanie opiera się na delikatnym sondowaniu oraz zdjęciach RTG porównanych z obrazem wyjściowym.

Lekarz ocenia krwawienie przy sondowaniu i głębokość kieszonek wokół implantu. Sprawdza obecność wysięku, ruchomość oraz higienę. Wykonuje zdjęcie wewnątrzustne i porównuje z wcześniejszym, aby ocenić zanik kości. Tomografia CBCT bywa potrzebna przy rozległych ubytkach lub planowaniu zabiegu. Analizuje się też pracę protetyczną pod kątem nadmiaru cementu, dostępności do czyszczenia i kontaktów zgryzowych.

Jakie są dostępne metody leczenia we wczesnym stadium?

Najpierw stosuje się profesjonalną higienizację i dekontaminację powierzchni implantu oraz korekty protetyczne i czynników ryzyka.

Podstawą jest mechaniczne oczyszczanie biofilmu specjalnymi narzędziami oraz piaskowanie proszkami o drobnej granulacji. Stosuje się płukanki antyseptyczne i miejscowe preparaty przeciwbakteryjne. Usuwa się nadmiar cementu i modyfikuje kształt korony, aby ułatwić domową higienę. W razie przeciążeń wykonuje się korektę zgryzu. Kluczowe są instruktaż i dobór szczoteczek międzyzębowych. W naszej klinice łączymy higienizację, periodontologię i implantologię, aby skutecznie zatrzymać stan zapalny na wczesnym etapie.

Czy można zatrzymać postęp bez ingerencji chirurgicznej?

W wielu przypadkach tak, szczególnie przy mucositis lub wczesnej periimplantitis i dobrej kontroli płytki.

Skuteczność terapii nienacinkowej rośnie, gdy szybko usunie się płytkę i czynniki miejscowe, poprawi higienę domową oraz skoryguje przeciążenia. Jeśli zanik kości jest umiarkowany lub zaawansowany, często potrzebne są zabiegi chirurgiczne regeneracyjne lub resekcyjne. Dzięki współpracy periodontologów, chirurgów i protetyków można zaplanować leczenie etapowe i dopasowane do warunków kostnych.

Co zrobić od razu po zauważeniu pierwszych objawów?

Zwiększ dokładność higieny wokół implantu i zarezerwuj wizytę w krótkim terminie.

Wyczyść delikatnie okolice implantu miękką szczoteczką. Dodaj szczoteczki międzyzębowe o dobranym rozmiarze. Rozważ płukankę antyseptyczną przez kilka dni. Unikaj wykałaczek i wciskania włókien w kieszenie. Nie próbuj samodzielnie odkręcać nadbudowy. Ogranicz palenie i słodkie przekąski. Jeśli pojawi się ból, sięgnij po sprawdzone środki przeciwbólowe dostępne bez recepty. Najważniejsze jest szybkie badanie stomatologiczne i ustalenie planu leczenia.

Podsumowanie

Wczesne rozpoznanie i działanie dają realną szansę na zatrzymanie stanu zapalnego i ochronę implantu. Regularna profilaktyka, właściwa higiena oraz kontrole u doświadczonego zespołu to najprostsza droga do stabilnego, zdrowego implantu przez lata.

Informacje w artykule mają charakter informacyjny i nie zastępują konsultacji medycznej. Każdy plan leczenia jest indywidualny; przed zabiegiem konieczne jest omówienie korzyści i ryzyk oraz uzyskanie świadomej zgody.

Umów wizytę kontrolną, aby ocenić stan implantu i wdrożyć spersonalizowane leczenie!